“Je zakt tot je enkels in de prut en bij het swingen glijden je voeten 180 graden verder zodat je achterstevoren staat! Wat een teringzooi, moeten we hier nog voor betalen of krijgen we betaald om hier de boel om te ploegen”, zei Gerrit de Glijer.
Prof. Govert Groenveld ging er natuurlijk niet op in en dacht: “Wat een drama om begin april voor die te vroeg gestarte laddercompetitie te worden uitgedaagd door deze notoire klager met nogal veel noten op zijn zang”. Gerrit gaat het over de irritatieboeg gooien als hij achterstaat was de veel gehoorde waarschuwing. Deze informatie was evident en ongetwijfeld bepalend voor het resultaat. Nu na 14 holes en 3 up kan ik er beter niet op in gaan was het besluit van Govert.
“Elk jaar in april is de baan door het natte weer en de klei de ideale ondergrond voor moddergevechten. Zie je het al voor je die leuke meiden van de receptie in kleding op zijn minimumst? Vervolgde Gerrit.
Mond houden voor deze respectloze, schaamteloze en bewust provocerende banaliteit. Gewoon de focus op het volgende shot houden. Wees de wijste, laat je niet beetnemen door die gluiperd. Stel je voor dat die gladjanus je nog te grazen neemt door je van slag te brengen. Maar je gedachten kun je niet sturen of wel? Deze overwegingen hielden Govert behoorlijk bezig.
“Jij bent toch uit die Baancommissie gezet? Heb jij dus voor die prutbende gezorgd, nou lekker dan”! Zei Gerrit op plagerige toon.
“Het was een weloverwogen besluit om mijn positie als voorzitter van de Baancommissie vacant te stellen vanwege onverenigbare standpunten met het bestuur”, was het spontane antwoord van Govert. “Bezuinigen op prikken en bezanden, jaar in jaar uit heeft nu eenmaal consequenties. Het leidt tot een aanwas van de viltlaag ondergronds en de grasmat verliest daarmee resistentie tegen schimmels”, was de uitleg.
“Dus heb jij voor die prutbende gezorgd, nou lekker dan”, herhaalde Gerrit. “Het ligt echt niet aan de baan dat je 3 down staat” zei Govert en bedacht zich meteen dat hij onbedoeld een voorzet gaf voor nog meer pogingen om zich uit het spel te laten halen.
“Je krijgt nul rol op je bal en op de achtste kon ik mijn bal bijna niet vinden op de fairway. Dat hebben we dus aan het geouwehoer tussen het bestuur en de baancommissie te danken. Dit is toch geen golfen, man”, zei Gerrit.
Met de ‘eer’ op de 15e hole, een par 4, sloeg Govert zijn drive naast de fairway. “Die vinden we wel, moet een makkie zijn” zei Gerrit. En hij kwam met z’n houten 3 niet ver maar wel op de fairway. Bij het zoeken naar zijn bal zag Govert dat Gerrit toch zeker 30 meter minder ver vanaf de tee in de rough aan het zoeken was. Bij het toevallige oogcontact zei Gerrit: “Zover als waar jij zoekt ging ie er niet in hoor”. En na slechts enkele minuten kwam de volgende opmerking: “Ik ben bang dat je terug naar de tee moet. Of hier ongeveer droppen met 2 strafslagen, dat is toch de nieuwe regel?”
Geïrriteerd liep Govert terug naar de tee. Zijn 2e drive was recht en ver maar de hole ging verloren met dubbel bogey tegen bogey.
“Belachelijk dat het gras vlak naast de fairway zo hoog staat, zo vind je nooit je bal!” zei Gerrit. “Maar de ondergrond is nu te zacht voor de roughmaaier dus er kan daar nu niet gemaaid worden”, zei Govert er toch maar weer serieus op in gaand.
“Je krijgt gewoon het onderhoud waarvoor je betaalt. De strategische keuze van het bestuur in onderhoudsniveau zou passen bij de identiteit van onze club en daar was ik het mee oneens. Uiteraard zou het chique van het bestuur zijn geweest om naar de leden te communiceren welk onderhoudsniveau past bij het besteedbare budget. Het heeft mij ernstig gegriefd dat deze verduidelijkende communicatie nagelaten is. Mijn stelling is: maak het dan ook inzichtelijk voor de leden van de club om oneigenlijke bezwaarmaking te beteugelen. Ook daar heb ik het bestuur van verwittigd”, zei Govert en bedacht zich dat hij serieus verantwoording aan het afleggen was tegen deze niet nadenkende nitwit.
“Onze baan is geen hoogvlieger zoals Bernardus ofzo”, zei een afgeleide Govert. Zijn approach naar de par16e green was na een goede drive een korte roller, waarbij zijn bal op een drassig stukje gras eindigde. De volgende pitch kwam niet dicht bij de hole. Gerrit chipte wel heel dichtbij.
Gerrit zei: “Maar die aannemer en zijn greenkeepers doen geen flikker man, zie jij ze wel eens werken? “Die aannemer werkt volgens het bestek, dat is ons onderhoudsplan waarin exact omschreven staat welke werkzaamheden met welke frequentie moeten worden uitgevoerd. Onze aannemer houdt zich keurig aan die afspraken. Ook staan de controle momenten en methoden van controleren omschreven voor de grasbestanden op de baan maar ook voor onder de grond waar een gezonde cultuuromgeving voor de wortels aanwezig moet zijn. Echte kennis van golfbaanonderhoud is ook bij de aannemer aanwezig en zijn adviezen zijn zeer waardevol maar leiden wel altijd tot hogere kosten”, zei Govert in zijn enthousiasme over zijn passie. Zijn golf focus was zwaar aangetast maar minder aangetast dan de bomen met de iepenziekte naast de fairway, herkenbaar aan de donker wordende kruin. Govert kon het niet nalaten om daar nog eens goed naar te kijken en nam zich voor om de behandelmethode te bespreken met greenkeeping. Alleen hij was geen lid meer van de baancommissie. Lastig, verdraaid!
Met een strakke putt won Gerrit de 16e hole.
Op de 17e, een par 3 van 190 meter, ben ik in het voordeel, dacht Govert. Ik ben rechter van de tee, heb meer afstand en hij is alleen heel sterk in chippen en putten.
“Attenoje, ik ken niet meer winnen, 2 down en nog 2 te gaan”, zei Gerrit. “Maar jij wint de vorige hole toch, dus slechts 1 up voor mij”, was de corrigerende opmerking van Govert.
“Oh ja, je had die roller ertussendoor. Kwam dat door die slechte lie op de fairway, zou niet moeten kunnen toch? Govert besefte niet dat dit een bewuste verkeerde telling van Gerrit was om de aandacht nogmaals te vestigen op de slechte chip. Even het er nog lekker in wrijven! “Maar wacht, op de 12e had je ook zo’n chip, heb ik daar dan niet de hole toch gewonnen? Dan sta we nu dus ‘all square’! Govert stoorde zich aan de belabberde Engelse uitspraak van Gerrit. ‘Ol skwer’, potverdrie zo lijkt dat meer op de naam van een technisch beperkte en bonkige Zweedse spits uit de Keuken Kampioen Divisie!
Na de scorekaart te hebben nagekeken, bleek er toch juiste gehandeld te zijn omdat Govert wist te benadrukken dat de lange parputt van Gerrit net niet viel.
“Ben je me nu bewust aan het afleiden”, vroeg Govert. Met het acteertalent van Neymar speelde Gerrit zonder enige scrupules de vermoorde onschuld. “Wat zeg je nu? Zulke dingen kun je niet tegen me zeggen, hoor! Je haalt mij ermee uit m’n spel! Is dit een bewuste belediging? Dat had ik van jou niet verwacht! Ik ga toch niet lopen gallen om zo’n onbelangrijk partijtje. Je weet dat ik op zo’n manier nooit zou willen winnen”! Met gespeelde oplaaiende emotie was deze tirade van Gerrit zelfs van een kwaliteit boven het uiterst professionele Italiaanse niveau waarmee schwalbes worden uitgevoerd en nagenoeg dodelijke blessures worden voorgewend. Met flink opkomende frustratie, oplopende spanning en een sterk afnemend zelfvertrouwen sloeg Govert zijn teeshot toch op de green zo’n 7 meter van de hole. Gerrit sloeg zijn bal naast de green en liep quasi beledigd en mokkend naar de green. Zijn chip was weer genadeloos dichtbij, en de putt moest wel gegeven worden.
“Die donkere plekken en kuilen op de green, is dat nu die fusarius waar iedereen over praat” vroeg Gerrit. “Schandalig man, dat die gasten niet eens een fatsoenlijke green kennen maken” vervolgde hij. “Dat zijn de restanten van fusarium, de sneeuwschimmel. De vochtige herfstperiode is de meest waarschijnlijke periode voor significante activiteit van deze ziekte. En greenkeeping voert de enige juiste behandeling uit met ijzersulfaat, zwavel en een bacteriepreparaat”, liet Govert zich toch weer verleiden om zijn kennis te etaleren ter verdediging van het hardwerkende greenkeepersteam. “Maar dr legt helemaal geen sneeuw, ik zie alleen die kuilen” reageerde Gerrit bot!
Govert concentreerde zich op het restant van de schimmel en keek goed naar de mogelijke afwijkingen van zijn aanstaande putt, het valt allemaal enorm mee was zijn conclusie. Zijn putt was echter veel te kort, zo’n 1½ meter nog. Veel aandacht voor het fusarium en geen aandacht voor de afstand was de oorzaak. Zijn parputt lipte de hole uit . Alle square, één hole te gaan. Bijna uitte Govert een vloek toen hij besefte dat hij er ingetuind was.
Op de 18e een par 5, moest het tweetal even wachten op de flight voor hen. Gerrit had alvast opgeteed en zei: “Wees nou is realiserend man, zo hoort een golfbaan er toch niet bij te leggen, elke baan in de buurt legt er beter bij”.
Govert was door de pauze enigszins gekalmeerd maar vond dit toch wel te ver gaand en zei: “Tijdens de ALV heb ik richting het bestuur nogmaals mijn zorgen geuit over het actuele kwaliteitsniveau van voornamelijk de fairways en de keuze van het bestuur voor herinrichting van het parkeerterrein gezet tegenover het belang van prikken en bezanden van de fairways. Het greenkeepersteam doet geweldig werk naar de mogelijkheden die ze hebben maar als er verkeerde keuzes gemaakt worden kunnen zij er ook niets aan doen. En ik bestrijd met klem de uitspraak dat andere banen er beter bij liggen. Ik heb liever wat modder aan mijn autobanden dan aan mijn golfbal, bracht ik tijdens de ALV nog naar voren. Maar de clubsecretaris claimde dat zijn nieuwe SUV daar flink last van had en dat hij zijn bal gewoon schoonmaakte voordat hij verder gaat, waarlijk geheel tegen de spirit van de game, toch? Gerrit luisterde allang al niet meer en concentreerde zich op zijn drive, met goed gevolg!
De drive van Govert was weer te ver rechts, tegen de rough aan. In twee naar de green was niet meer mogelijk. Maar beide spelers sloegen hun tweede bal zo’n 80 meter voor de green. De approaches kwamen voor beide op de green. Govert zo’n 6 meter van de hole en Gerrit op een gevaarlijke 3 meter. Bij het markeren van de bal door Gerrit zag Govert het heel duidelijk. Gerrit schoof zijn muntje zowat onder de bal door en bij terugplaatsen van de bal pikte hij zo’n 2 cm. Als ie die 4 cm stelen nodig heeft, mag hij ze van mij hebben, dacht Govert. Beter er niets van zeggen, het is dan weer vragen om een geweldige acteerprestatie.
De putt van Govert was mooi, de juiste lijn maar net te kort. Een easy par! Oh mijn God, dacht Govert. Als die Farizeeër nog van me wint ook word ik gek, wat een gruwel. Wat een gruwel !! Ik zal hem, als het moet, een handje geven maar een drankje sla ik af met de smoes dat ik snel naar huis moet. Ik heb er totaal geen zin in om met deze brallende komediant in het restaurant te zitten.
Gerrit bekeek de lijn van zijn putt zeer nauwkeurig. “Eigenlijk zijn de greens best wel goed. Niet heel erg snel maar zoals je aan jouw putt kon zien houden ze wel heel keurig hun lijn. We mogen daar best heel tevreden over zijn. Het maakt het putten wel volledig eerlijk”. Tijdens deze opmerking keek Gerrit nog wel met een kleine glimlach op het gezicht naar Govert.
De putt van Gerrit vertrok op lijn en …………………………………..
McThoth