Met mijn ervaring in golfmanagement bracht ik naar voren dat innovaties die het spelplezier in golf enorm verbeteren net zo makkelijk gaan als Vlamingen Frans te laten spreken en Walen Nederlands.
Golfen gaat zeker nog wel maar 9 of 18 holes lopen red ik gewoon niet meer. Dat geldt niet alleen voor mij maar ook voor vele anderen. Wat nu als er niks mis is met je schouders, armen, romp en andere lichaamsdelen of zelfs niet met je hoofd? Maar hielspoor, enkel- of knieproblemen beperken de afstand die je kunt lopen. Het kan verkeren; in 2019 had ik hielspoor in mijn rechtervoet en mijn linkerknie kent die bekende voetbalblessure. Net als zoveel mannen is een matige amateurcarrière waar te vaak met overdreven veel glans over herinnerd wordt de oorzaak. Na 9 holes strompelen wachtte ik tot er niemand op het parkeerterrein meer was omdat het instappen in mijn auto als gevolg van de geleden pijn er uit zag alsof ik dringend medische ondersteuning nodig had.
Tuurlijk heb ik dat pasje van Stichting Handicart en daarmee kan ik in ieder geval de baan in. Tenminste als de baangesteldheid dat toelaat hetgeen in Nederland maar al te vaak niet het geval is. En op mooie golfdagen is het me ook al zo vaak overkomen dat er geen buggy beschikbaar is, alles verhuurd!
En eerlijk gezegd in je eentje in een buggy is gewoon niet leuk. Je mist het contact met je flightgenoten, je voelt je meer ‘invalide’ dan eigenlijk het geval is en ook mijn trots vecht telkens met de noodzaak om de Handicart juist niet te gebruiken. In de Handicart rijd je zelf vaak alvast vooruit op zoek naar die afzwaaier van jezelf of een flightgenoot terwijl je liever gewoon mee zou lopen met de overige spelers.
De ommekeer was een toevallig gesprek met Robert Moorman. Zijn verhaal van fysieke beperkingen qua lopen bleek nagenoeg gelijk aan het mijne maar ook aan dat van vele anderen. Het verschil met omgaan met deze situatie kon daarentegen niet groter zijn. Waar menigeen, mijzelf incluis, met enige zelfspot en zelfmedelijden de constante ergernis van niet of beperkt te kunnen golfen meesmuilend ondergaan, is Robert die ondernemer die van een grote nood een deugd maakte! Na jaren op zoek te zijn geweest naar een oplossing en van alles geprobeerd te hebben vond hij de EziGolf Tourer in Australië. De uitnodiging om ‘dat ding’ eens zelf te proberen op Golfbaan Waterland Amsterdam neem je dan vanzelfsprekend met veel plezier aan!
Mijn eerste reactie was; “Dat ziet er toch niet uit dat witte ding”. Maar na een kort moment van zelfreflectie kwam ik tot de conclusie dat mijn eerste indruk juist die van een vastgeroeste, oubollige typische zeurderige en altijd te kritische golfer was. Zo eentje die, met een ruitjesbroek aan, alles wat maar een beetje afwijkt en anders is dan wat de oude en klassieke golfsport zo mooi maakt meteen als ongewenst of idioot bestempeld. Ben ik dan ook zo’n arrogante oude zeurpiet? Bent u dat ook?
Maar goed, de golftas even voorop plaatsen en de uitleg om de Tourer bekwaam te bedienen duurt nog geen minuut! In plaats van de verwachte afkeurende blikken bij het rondrijden waren er geen verbaasde gezichten en geen afkeurende reacties. Maar wel een glimlach en zelfs eenmaal een duim omhoog. Met toenemend plezier reden we van hole 1 naar 2 en zo verder. En dat naast mijn flightgenoten die (nog) wel beschikken over het benodigde loopvermogen. In het begin was het even onwennig maar al snel ging mijn focus over naar het golfen zelf. Ha, het hele rondje niet onverdienstelijk gespeeld terwijl lopen/strompelen naar het einde toe altijd zorgde voor meer bogeys en zelfs double bogeys.
De Tourer is er niet voor gemaakt om te racen maar het rijden erop geeft wel veel plezier. Hij kan wel harder dan gewoon lopen maar dat heeft niet zoveel zin. Aansluiten in het speeltempo van flight achter flight is prettiger. Maar als je voorgelaten wordt, dan gaat dat wel wat sneller.
Op hole 14 vraag ik aan Robert; “Kun je de Tourer als particulier aanschaffen”? Ja dat kan was het antwoord. Hij past opgevouwen in je auto, hij beschadigt de baan niet en je kunt dus blijven golfen wanneer buggy’s niet de baan in kunnen. De accu is heel eenvoudig op te laden en je kunt hem meenemen naar elke baan die je maar wilt. Maar huren kan ook! Op Golfbaan De Haenen, Delfland, De Swinkelsche, Waterland Amsterdam en binnenkort ook bij Golfbaan Spaarnwoude en De Goese Golf. En EziGolf is in vergevorderd stadium om op vele andere banen de EziGolf Tourer ook te plaatsen.
Met mijn ervaring in golfmanagement bracht ik naar voren dat innovaties die het spelplezier in golf enorm verbeteren net zo makkelijk gaan als Vlamingen Frans te laten spreken en Walen Nederlands. Niet dus. Er zullen ongeveer 2½ generaties van golfers moeten komen te overlijden voordat er ingezien wordt dat er eigenlijk geen bezwaren aan kleven. Omdat de vele vele beren op de weg er alleen toe dienen om alles bij het oude te houden en niet om het spelplezier te verhogen. Heeft het ook niet 2 eeuwen geduurd voordat men tot de conclusie kwam dat de aarde echt rond was en niet plat? En het is overduidelijk dat commerciële banen eerst tot vernieuwd en modern inzicht komen en dat verenigingsbanen daar veel langer over doen. Ik kan de tegenwerpingen in de bestuurskamer al inkleuren. En dan is de Tourer ook nog wit, daar hebben de dames van de wedstrijdcommissie onoverkomelijke bezwaren tegen!! Waarlijk affreus!! En is de aanschaf voor golfbanen wel financieel in te passen in een tijd waar het merendeel van de golfbanen het enorm lastig hebben om de exploitatie gezond te houden?
Robert: “Banen die instappen geven we een ‘break even’ garantie. Het kan zelfs zonder investering. Het zorgt voor behoud en aanwas van leden/golfers die moeilijkheden hebben om 9 of 18 holes te lopen en het is een extra bron van inkomsten. Voor banen is de huur inclusief verzekering, onderhoud en service. Ja, daar kon ik ook niets meer tegenin brengen.
Wat ik wel ga doen, is mijn greenfees spenderen op banen waar de EziGolf Tourer gehuurd kan worden.
McThoth